Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
Coniugazione di: stupĕo, stupĕs, stupui, - , stupēre coniugazione: 2 - intransitivo - attiva (Ita) = stupire, intr., (eng) = be stunned, be benumbed, be astonished, be stupefied, (esp) = espantar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego stupĕo tu stupĕs ille stupĕt nos stupēmus vos stupētis illi stupent | Io stupisco Tu stupisci Egli/Ella/Esso stupisce Noi stupiamo Voi stupite Essi/Esse/Loro stupiscono |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego stupēbam tu stupēbas ille stupēbat nos stupebāmus vos stupebātis illi stupēbant | Io stupivo Tu stupivi Egli/Ella/Esso stupiva Noi stupivamo Voi stupivate Essi/Esse/Loro stupivano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego stupui tu stupuisti ille stupuit nos stupuĭmus vos stupuistis illi stupuērunt, stupuere... | Io stupii Tu stupisti Egli/Ella/Esso stupì Noi stupimmo Voi stupiste Essi/Esse/Loro stupirono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego stupui tu stupuisti ille stupuit nos stupuĭmus vos stupuistis illi stupuērunt, stupuere... | Io sono stupito Tu sei stupito Egli/Ella/Esso è stupito Noi siamo stupiti Voi siete stupiti Essi/Esse/Loro sono stupiti |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego stupuĕram tu stupuĕras ille stupuĕrat nos stupuerāmus vos stupuerātis illi stupuĕrant | Io ero stupito Tu eri stupito Egli/Ella/Esso era stupito Noi eravamo stupiti Voi eravate stupiti Essi/Esse/Loro erano stupiti |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego stupui tu stupuisti ille stupuit nos stupuĭmus vos stupuistis illi stupuērunt, stupuere... | Io fui stupito Tu fosti stupito Egli/Ella/Esso fu stupito Noi fummo stupiti Voi foste stupiti Essi/Esse/Loro furono stupiti |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego stupuĕram tu stupuĕras ille stupuĕrat nos stupuerāmus vos stupuerātis illi stupuĕrant | Io ero stupito Tu eri stupito Egli/Ella/Esso era stupito Noi eravamo stupiti Voi eravate stupiti Essi/Esse/Loro erano stupiti |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego stupēbo tu stupēbis ille stupēbit nos stupebĭmus vos stupebĭtis illi stupēbunt | Io stupirò Tu stupirai Egli/Ella/Esso stupirà Noi stupiremo Voi stupirete Essi/Esse/Loro stupiranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego stupuĕro tu stupuĕris ille stupuĕrit nos stupuerĭmus vos stupuerĭtis illi stupuĕrint | Io sarò stupito Tu sarai stupito Egli/Ella/Esso sarà stupito Noi saremo stupiti Voi sarete stupiti Essi/Esse/Loro saranno stupiti |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego stupĕam tu stupĕas ille stupĕat nos stupeāmus vos stupeātis illi stupĕant | Io stupisca Tu stupisca Egli/Ella/Esso stupisca Noi stupiamo Voi stupiate Essi/Esse/Loro stupiscano |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego stupērem tu stupēres ille stupēret nos stuprēmus vos stuprētis illi stupērent | Io stupissi Tu stupissi Egli/Ella/Esso stupisse Noi stupissimo Voi stupiste Essi/Esse/Loro stupissero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego stupuĕrim tu stupuĕris ille stupuĕrit nos stupuerĭmus vos stupuerĭtis illi stupuĕrint | Io sia stupito Tu sia stupito Egli/Ella/Esso sia stupito Noi siamo stupiti Voi siate stupiti Essi/Esse/Loro siano stupiti |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego stupuissem tu stupuisses ille stupuisset nos stupuissēmus vos stupuissētis illi stupuissent | Io fossi stupito Tu fossi stupito Egli/Ella/Esso fosse stupito Noi fossimo stupiti Voi foste stupiti Essi/Esse/Loro fossero stupiti |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego stupērem tu stupēres ille stupēret nos stuprēmus vos stuprētis illi stupērent | Io stupirei Tu stupiresti Egli/Ella/Esso stupirebbe Noi stupiremmo Voi stupireste Essi/Esse/Loro stupirebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego stupuissem tu stupuisses ille stupuisset nos stupuissēmus vos stupuissētis illi stupuissent | Io sarei stupito Tu saresti stupito Egli/Ella/Esso sarebbe stupito Noi saremmo stupiti Voi sareste stupiti Essi/Esse/Loro sarebbero stupiti |
IMPERATIVO | |
Presente | |
stupe stupete Futuro stupeto stupeto stupetote stupento | stupisci stupite stupirai stupirà stupirete stupiranno |
INFINITO | |
Presente | |
stupēre | stupire |
INFINITO | |
Perfetto | |
stupuisse | essere stupito |
INFINITO | |
GERUNDIO | |
stupendi, stupendo, stupendum, stupendo... | di stupire ad a stupire stupire da, con.. stupire |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che stupisce |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.stupens Gen.stupentis Dat.stupenti Acc.stupentem Voc.stupens Abl.stupente, stupenti... | stupentes stupentium stupentibus stupentes stupentes stupentibus |
Femminile | |
Nom.stupens Gen.stupentis Dat.stupenti Acc.stupentem Voc.stupens Abl.stupente, stupenti... | stupentes stupentium stupentibus stupentes stupentes stupentibus |
Neutro | |
Nom.stupens Gen.stupentis Dat.stupenti Acc.stupens Voc.stupens Abl.stupente, stupenti... | stupentia stupentium stupentibus stupentia stupentia stupentibus |
Coniugazione di: stupetur, stupebatur, , - , coniugazione: 2 - intransitivo - Impersonale (Ita) = stupire, intr., (eng) = be stunned, be benumbed, be astonished, be stupefied, (esp) = espantar, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
stupetur | si stupisce |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
stupebatur | si stupiva |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
stupebitur | si stupirà |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
stupeatur | si stupisca |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
stuperetur | si stupisse |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
stuperetur | si stupirebbe |